Een kleine denkoefening

Nog iets ... een kleine denkoefening. Het gehoor is yin, het geluid komt op ons af, wij interpreteren en geven al dan niet gevolg. Het oog is yang en zoekt actief zijn doelen. Merk op dat een dier zoals de vleermuis dat leeft in een zeer yinne omgeving (donkere nacht) zijn gehoor omgeschoold heeft tot een yang instrument. Zij zenden actief ultrasone geluiden uit om ze daarna actief te detecteren en daarna natuurlijk weer te interpreteren enz. . Merk op dat de nachtdieren over het algemeen hun zintuigen veryangen want alleen dit helpt in een extreem yinne omgeving. Mensen die hysterische aanvallen hebben krijgen een zicht dat tunneleffect heet (oogkleppen als het ware), een veryanging van een zo al yang orgaan! Tunnelzicht kan men dan ook als een zeer yang impuls interpreteren. Om nog maar te zwijgen van tunneldenken !!!

Een competitievechter wordt ook aangeleerd zijn zicht zoveel mogelijk te veryinnen. Kijk niet gericht naar de vuisten, voeten, knieën of ellebogen (yang), maar open je blik (perifeer) tot het geheel, zonder je te fixeren op een doel. Zo kan je 'ontvangstcomité' reageren op dingen die 'toevallig' op je af komen en heb je de tijd om hieraan al dan niet gevolg te geven.

In de tai chi en uiteindelijk ook in kung fu doen we dat niet met techniek vanuit herseninterpretatie, maar via “no form fighting”. Je gaat naar de leegte en vertrouwt vanuit die leegte op je lichaamsgeheugen, dat zeer betrouwbaar is (het lichaam bedriegt ons nooit en dat kunnen we niet van onze hersenen zeggen) en geoefend wordt door de vorm veel te herhalen.

Het lichaam als betrouwbare indicator. Als ons lichaam ziek is dan laat deze ons dat merken. We worden moe, of hebben pijn, of zijn prikkelbaar, enz. . Ons denken kan dan deze signalen negeren. Dit kan natuurlijk ernstige gevolgen hebben. Onze 'wil' kan dan onze gezondheid ernstige schade toebrengen. Onderschat de 'wil' niet! Ze kan onze handelingen verstarren.

Gezonder lijkt mij de 'flow' te volgen. Je weet wel . . . "reading the River" zegt Walter. Je kent ze wel. Die voetballer die op het juiste moment op de juiste plaats staat en topscoorder is. Hij denkt niet na want dan komt hij steeds te laat. Neen, hij 'leest' het spel, wordt één met het spel en is één met de 'flow' van het spel. Daar tegenover staat de 'werker'. De man met ijzeren wil die achter elke bal loopt en er bijna geen raakt. Opgelet! In het spel heeft ook hij zijn waarde. De muzikant, de schilder die van alles in elkaar bedenkt en knutselt en er niet uit komt. . . . Dan weer die ingeving. Meestal heel eenvoudige dingen, die vanuit het 'niets' komen, maar zeer sterk en goed zijn. De Forelvissers die de 'rivier' lezen, enz. .

Dus vanuit het 'niets' komen de mooiste dingen. Voorwaarde is de leegte door te laten sijpelen tot op het diepste punt en dan vanuit die leegte te handelen. Als je zakt in het moeras . . . je durven laten zakken. Hoe meer je spartelt hoe gevaarlijker. Je kan met je aangezicht naar voor vallen en verstikken. Je durven laten zinken tot op de bodem en op het diepste punt al je verzamelde energie op het juiste moment en naar de juiste plaats laten ontladen.

Loslaten dus . . . maar hoe los? Een metafoor om het te duiden is hier misschien op zijn plaats. Als je zand in je hand hebt en je nijpt erop dan zal het verdwijnen tussen je vingers. Dus loslaten . . . maar hoe? Als je het gewoon laat vallen is het even goed weg. De boodschap is met een los lepelvormig handje het zand in je hand te laten liggen. Het evenwicht tussen extreem yang (nijpen) en extreem yin (alles laten vallen) zoeken (jaja weeral in de 'flow'). En zo kunnen we nog uren doorgaan. Vul het gewoon zelf maar in, martiaal, medicinaal en meditatief.

Philippe.

Realiteit in Tai Chi & Kung Fu

Het Boeddhisme ziet de zichtbare realiteit in de zichtbare wereld als een droom waaruit de mens moet ontwaken, en wie ontwaakt uit de realiteit van alledag ziet de dingen pas zoals ze werkelijk zijn.

Taoïstisch gezien: Tswang Tse droomde dat hij een vlinder was en toen hij ontwaakte wist hij niet meer of hij Tswang Tse was die droomde dat hij een vlinder was, of dat hij een vlinder was die droomde dat hij Tswang Tse was.

Hij was duidelijk in de war.

Tai Chi en Kung Fu brengen ons terug in contact met simpele realiteiten (bvb. zoals onze eigen ledematen). Dit is echter voor veel mensen een probleem. Maar als men het contact verliest met het eigen lijf hebben we geen referentiepunten meer. Dus contact met eigen lijf is een voorwaarde om de realiteit achter de realiteit te ontdekken. Ook kunnen de herontdekte martiale realiteiten omgezet worden op medisch en meditatief niveau. Referentiepunten zijn ook hier van enorm belang.

Toepassing ting-tong-nien-tua-fa via pushing hands, naar dagelijkse toepassingen. Aandacht wordt ook besteed aan overgangen tussen twee posities, doelen ... (aarding !!!).

Philippe.

De Tai Chi Spiraal

Geef toe, er is niets mooiers dan je bevrijding te vinden binnen je eigen wetmatigheden, begrenzingen ... . Je kan natuurlijk proberen je begrenzingen te verleggen, maar voor elke cm winst aan de ene kant verlies je evenveel cm aan de andere kant. Het is dus een nuloperatie.

Zo gaat het met het leven, en dus ook volgens mij (of wat dacht je) met interne martiale kunsten. De aarde is vierkant en de hemel rond. Je voeten bewegen zich in een vierkant vlak (niet in een lijn) van diagonaal naar diagonaal, je armen in cirkels, of ovale figuren, zoals je wil.

Wanneer je het vierkant tekent en daar rond de hemel, dan heb je een cirkel rond het vierkant enz., dus yang rond yin rond yang rond yin enz. . Zo verleg je je kennis niet rationeel, maar gevoelsmatig. Volgens mij is dat zo met alles. Bijvoorbeeld wiskunde moet je niet proberen te snappen met rationeel hersendenken, maar eerder door het met je gevoel proberen te benaderen en de "flow" erin te zoeken. Bij mij was dat toch zo, en dat werkte goed, ben dan ook leraar geworden in exacte wetenschappen ... . Een oude Chinese spreuk luidt: "Hersenen zijn niets anders dan darmen die toevallig in je hoofd zitten". Zij zegt dus dat je lichaamsgeheugen van veel groter belang is dan je hersengeheugen. Wij zijn het verleerd te vertrouwen op ons lichaam, we willen alles oplossen met kop-schouder denken. We onderschatten onze lichaamswijsheid !!!

Wanneer je telkens vierkanten rond cirkels maakt en andersom bekom je een spiraal. Een spiraal die soms omhoog schiet, je hebt dan het gevoel dat je veel hebt bijgeleerd. Dan weer lijkt de spiraal af te vlakken en voelt het alsof je stil staat! Maar dat is volgens mij niet zo. Ik denk dat deze momenten de belangrijkste zijn, ze zijn de yinne verwerkingen en werkingen die nodig zijn om weer zo'n yang kanonschot te lossen. Ze zijn de voorbereiding van wat komt door middel van de verwerking van wat kwam!

Zoiets voelde ik onder andere met het yin-yang (sung) in de handen ... BANG! een yang kanonschot!Yin (de aarde) en yang (de hemel). Mijn leraar Walter Marsoul duidde me als geen ander het verschil tussen beide. De hemel (yang) is stil, de aarde (yin) nooit! Ze kan in rust zijn, maar is nooit stil! In de rust bereidt ze een nieuwe fase voor. In de winter lijkt de aarde stil, maar ze is in rust. Ze bereidt de lente voor. Er gebeurt (in stilte) van alles: zaden ontkiemen, wormen slapen, enz. .

Veel mensen verwarren stilte (hemels) met rust (aards). Rust komt vanuit je binnenste en kan je niet zoeken in je omgeving! Hoe afgelegen je ook je dure villa zet, ze zal je nooit rust geven ! ! ! Je zit op een eiland, dat wel ... .

Philippe.